Katarakta kod najmlađih
Dvadesetoro od hiljadu novorođene dece rodi se sa urođenom kataraktom
DVADESETORO od hiljadu novorođene dece rodi se sa urođenom kataraktom. Sa ovim ozbiljnim očnim problemom genetika nema nikakve veze, već se poremećaj razvija još u utrobi majke.
Najčešće je krivac virusna infekcija tokom prvih meseci trudnoće, koja može da dovede do poremećaja u razvoju sočiva, do njegovog potpunog zamagljenja ili zamućenja jednog od njegovih slojeva.
Međutim, i kada postoji, katarakta nije uvek za operaciju - sočivo se menja samo onda kada bolest ometa razvijanje vida.
A, to se jasno vidi još u prvim nedeljama ili mesecima bebinog života: kada je katarakta totalna, zenica je bela, beba ne prati pogledom predmete ili lik majke, dok se delimična katarakta prepoznaje po oku koje „skreće“ ka unutra, pa je strabizam u stvari signal roditeljima da odvedu dete kod oftalmologa.
Profesor dr Branislav Đurović, hirurg-oftalmolog u Očnoj bolnici „Profesional“, kaže da se totalna katarakta operiše odmah, jer ako se intervencija odlaže, oko gubi mogućnost da ikada razvije vid.
DIOPTRIJA NA NULUPROFESOR Branislav Đurović objašnjava da pre nego što se uradi zahvat kod jednostrane katarakte, potrebno je dioptriju kod deteta svesti na nulu:
- Pacijentu posle operacije tek sledi lečenje slabovidosti, pa bi taj proces uz eventualnu dioptriju bio znatno teži i sporiji.
- Kod delimičnih katarakti čeka se optimalno vreme za operaciju, a najbolje je da se zahvat izvede nakon napunjene prve godine života - precizira dr Đurović.
Operacijom katarakte ugrađuje se sočivo koje detetu ostaje do kraja života, čime se omogućava oku da prima svetlosne signale i tako, vremenom, razvija vid. Zato je kod delimične katarakte bolje da se ona nalazi na oba oka, jer nijedno oko tada nema „prednost“ u razvijanju vida.
Kod jednostrane katarakte operacija je, međutim, samo deo rešenja, jer je nastavak lečenja, odnosno sprečavanje slabovidosti na operisanom oku, dugotrajniji i mukotrpan proces.
- Najviše što može da se postigne operacijom jednostrane katarakte i kasnijim dugogodišnjim „vežbanjem“ oka je da oko razvije tek polovinu svojih mogućnosti za razvijanje vida, i to pod uslovom da se intervencija izvede u prvoj, najkasnije drugoj godini života - objašnjava profesor Đurović. - Najveći napor, dakle, sledi posle urađene operacije, jer svaka pauza u uvežbavanju oka može potpuno da vrati proces unazad i da se izgubi i onaj vid koji je do tada popravljen, a tada ga je nemoguće vratiti.
Retko kad se, međutim, katarakta javlja usamljena. Uz nju se često javljaju i dalekovidost, astigmatizam ili drugi nedostatak koji je uz kataraktu uzrok lošeg vida.
Vrlo često su, međutim, potrebne i dodatne intervencije, obično u narednih dve do tri godine nakon ugradnje sočiva.
- Razlog su burne reakcije detetovog oka na operaciju i intenzivnog ožiljnog procesa i upala koji stvaraju priraslice, a to sve može da poništi rezultate prethodno izvedene operacije katarakte - napominje dr Đurović.
Izvor: Novosti